دانلود مقاله واگذاري امتياز تنباکو word

توضیحات پروژه

  مقاله واگذاري امتياز تنباکو word دارای 43 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله واگذاري امتياز تنباکو word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه و مقالات آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي مقاله واگذاري امتياز تنباکو word،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد

بخشی از متن مقاله واگذاري امتياز تنباکو word :

مقدمه
نهضت مردم ایران به رهبری روحانیت در واقعه تنباكو از درخشانترین صفحات تاریخ سیاسی معاصر ایران به شمار می‌رود و بیشتر مشروطه نویسان به دو جهت آن را مبداء و پیش درآمد انقلاب مشروطیت شمرده‌اند:

اولی اینكه مردم تا آن زمان مرعوب دولت بودند و خود را در مقابل اقتدارات دولت استبدادی و شاه زبون و ناتوان تصور می كردند ولی به واسطه كامیابی در انقلاب انحصار تنباكو جرأت و جسارت پیدا كرده و فهمیدند در مقابل اراده شاه و دولت می توان پایداری كرد و با یك قیام عمومی ممكن است منافع خود را حفظ كنند و شاه را كه صاحب اختیار كل و حاكم بر تقدیرات ملت است

، مجبور به تسلیم نمایند و این فكر و اندیشه، تخمی از كامیابی در دل‌ها كاشت و در مقابل تسلیم و رضا در پیشگاه زور و قلدوری ، روح مقاومت و پایداری به وجود آورد. و دوم اینكه چون این نهضت عمومی بنا بر احكام علمای روحانی در سر تا سر ایران بر پا شد و با كامیابی آنها خاتمه یافت اقتدار زیادی نصیب آنان گردید و شاه و درباریان كه شكست خورده از این مبارزه بیرون آمدند بیش از پیش مرعوب نفوذ و قدرت روحانیت شدند و طبعاً نهضت مشروطیت هم كه به دستیاری عده‌ای از علما بزرگ و مرجع تقلید بر پا گشت قدرتیكه در نتیجه‌ انقلاب انحصار دخانیات نصیب روحانیون شده بود و اقتداریكه پس از آن واقعه بدست آورده بودند كمك شایانی در پیشرفت نهضت مشروطه و برقراری حكومت ملی نمود.

در واقع جنبش تنباكو مهمترین حركت اجتماعی مردم پیش از نهضت مشروطیت بود، هر چند به ظاهر به اعتراض اجتماعی بر یك امتیاز اقتصادی می‌ماند اما در واقع تجربه‌ای سیاسی برای نزدیك شدن و هماهنگی بین اقشار مختلف جامعه از جمله تجار و بخشی از روحانیون در مقابله با نفوذ اقتصادی و سیاسی قدرت های بیگانه در كشور بود از سوی دیگر آن را واكنشی در مقابل ضعف حاكمیت سیاسی و به گونه‌ای تحمیل نظر عمومی به دولت نیز می‌توان محسوب داشت. این نوع مخالفت علنی و جدی با نظام استبدادی قاجاری تا بدین وسعت و گستردگی تا وقوع تحریم تنباكو سابقه نداشت.

این نهضت سرآغاز مبارزه جدی و تقابل دو نهاد روحانیت و سلطنت به شمار می رود و با قیام روحانیت در مقابل امتیاز تالبوت ضربه سختی بر مشروعیت سلطنت وارد آمد و مقام شاهی كه تا آن زمان نوعی حقانیت معنوی نزد مردم داشت و از شاه به عنوان ظل الله یاد می‌شد در مقابل با نهاد روحانیت به آسانی وجاهیت خود را از دست داد و این جنبش كه در پی واگذاری امتیاز انحصار خرید و فروش توتون و تنباكو در داخل و خارج از ایران به وجود آمد نتایج مطلوبی به بار آورد كه در این مقاله به طور مختصر به آن می پردازیم.

واگذاری امتیاز:
امتیاز تنباكو، یكی از امتیازاتی بود كه در اواخر قرن نوزدهم میلادی (اوایل قرن چهاردهم هجری) به یك كشور بیگانه (انگلیس) اعطا شد. مقدمات واگذاری این امتیاز در اثنای سومین سفر ناصرالدین شاه به اروپا در سال 1889 م/ 1306 هـ. در لندن انجام شد، نمایندگان كمپانی انگلیسی به ایران آمد.

دولت انگلیس از همان آغاز ورود شاه به لندن، ماژورتالبوت صاحبت اصلی امتیاز را مأمور پذیرایی از هیأت ایرانی كرد، همو در جریان این پذیرایی اطلاعات خود را درباره محصول تنباكوی ایران تكمیل نموده و به بحث و گفتگو در روند كارها پرداخت.

تالبوت كه از منسوبان و نزدیكان لرد سالیسبوری صدر اعظم انگلیس بود از همان آغاز، خصوصاً به توسط سردر اموند ولف- سفیر انگلیس در ایران- و نیز میرزا ملكم خان در جریان بسیاری از مسائل ایرن قرار داشت و در پی اخذ امتیاز از شاه ایران بود، حمایت در اموند ولف و رشوه دادن تالبوت به امین السلطان صدر اعظم ناصرالدین شاه كه در این سفر به همراهی اعتماد السلطنه و عده ای دیگر در التزام شاه بودند، كارها را بر وفق مراد ساخت و مقدمات واگذاری امتیاز فراهم شده.
قرار و مدارها گذاشته شد و تالبوت تدارك شركتی ر ا دید كه به كمك آن به عملیات وسیعی در ایران دست زند و بدین قرار شركت رژی پا گرفت، در تأسیس این شركت سرمایه‌داران انگلیسی و خود دولت انگلس دست داشت و تا تشكیل كامل شركت رژی و تأمین سرمایه‌(000/000/650) لیره و سفر تالبوت به ایران چند ماهی گذشت.

زمانی كه تالبوت از پاریس عازم ایران بود نامه‌ای به امین السطلان صدر اعظم ایران نوشت و در آن میزان رشوه پرداختنی را تعیین و تقبل كرد، ترجمه این نامه از این قرار است:
«اینجانب ماژور تالبوت تعهد می‌كنم كه برای حضرت اشرف امین السلطان و اعلیحضرت شاه ایران به حضرت اشرف مبلغ چهل هزار لیره استرلینگ بپرداریم. ده هزار لیره از این مبلغ را روز تفویض امتیاز رژی، ده هزار لیره دیگر از این مبلغ را از اولین روزی كه امتیاز رژی به موقع اجرا گذارده شد و بیست هزار لیره بقیه را دو ماه پس از اجرای امتیاز نامه رژی ، پاریس 1889»

از همین رو زمانی كه تالبوت وارد تهران شد به طور مخفیانه در سفارت انگلیس اقامت كرده و قرار امتیاز تنباكو را در 28 رجب 1307 هـ.ق ( 20 مارسی 1890 م) به امضاء شاه رسید.
مفاد امتیاز نامه :
الف) تعهدات دولت ایران نسبت به كمپانی:
1- خرید و فروش و عمل آوردن توتون و تنباكو در داخل و خارج كشور تا مدت 5 سال در انحصار تالبوت و شركا قرار می‌گیرد 2- صاحبان امتیاز به منظور تعیین مقدار توتون و تنباكو حق دارند آگاهی را ازپ زارعین كسب نمایند و دولت اسباب تسهیل آن را فراهم نماید، 3- حمل و نقل توتون و تنباكو به ایران قدغن است مگر به اجازه كمپانی، كسانی كه خلاف این قانون عمل كند مورد مجازات و سیاست قرار می‌گیرد. 4- دولت ایران متعهد می‌شود عوارض گمركی و سایر مالیات ‌هایی كه از توتون و تنباكو گرفته می‌شد تا مدت 50 سال افزایش ندهد.

5- صاحبان امتیاز می‌توانند تمام حقوق و امتیازهایی كه به ایشان داده شده به هركسی بخواهند واگذار كنند.
6- زارعان موظفند به محض فراهم شدن محصول به نزدیكترین وكیل كمپانی اطلاع دهند،
7- زارعان می‌توانند محصول خود را پیش فروش كنند.
ب) تعهدات كمپانی نسبت به دولت ایران:
1- كمپانی موظف است هر ساله مبلغ پانزده هزار لیره انگلیسی به عنوان حق انحصار به دولت ایران بپردازد. 2- عواید كمپانی پس از تعیین هزینه‌ها به علاوه پنج درصد كسر می‌شود و از مابقی یك چهارم به خزانه دولت پرداخت می‌شود 3- صاحبان امتیاز متعهد می‌شوند تمامی مقدار توتون و تنباكو را به صورت نقد خریداری كنند اما در مورد قیمت باید ما بین صاحبان امتیاز نامه و زارع موافقت و رضای طرفین ملحوظ شود.

همچنین در ماده‌ای از این امتیاز نامه قید شده است كه در صورت بزو اختلاف بین دولت ایران و هیئت مدیره صاحبان امتیاز موضوع را به حكم مشترك ارجاع كنند و در صورت عدم موافقت به نظر این حكم ، د
مخالفین با این قرارداد:
همانطور كه از مفاد قرارداد بر می آید سه گروه به طور مستقیم در معرض فعالیت 4 رژی قرار گرفتند. زارعین، تجار و حتی مصرف كنندگان كه توده مردم از هر طبقه را شامل می‌شد. امتیاز تالبوت به اقتصاد و زندگی عمومی هر شهر و منطقه‌‌‌ای كه در آن تنباكو كشت، خرید و فروش و مصرف می‌شد. آسیب رساند و دست اندركاران این محصول به ناگاه متوجه شدند

كه در امر تولید كالای خود هیچ اختیاری ندارند و همه به بیگانگان فروخته شده‌ای . و همه آنها جدول به فروشندگان و واسطه‌های یك كمپانی انگلیس شده‌اند كه در ازای دریافت حق العمل برای او كار كننده به خصوص اینكه در روزنامه ها نیز به نقادی مناد امتیاز نامه پرداختند و نقاط ضعف آن را تشریح نمودند در مقاله‌ای به انتقاد سیاسی از امتیاز نامه و دولتمردان ایرانی پرداخت و سیاست‌های اقتصادی آنها به شدت مورد استفاده قرار گرفت.

میرزا آقاخان كرمانی طی مقاله‌ای كه در روزنامه اختر منتشر شد به بحث با تالبوت پرداخته و نقاط ضعف قرار داد را تشریح می‌كند، در این مقاله در پاسخ به ادعای رژی كه این قرارداد به سود زارعین است چون محصول خود را نقد می‌فروشند میرزای كرمانی پاسخ می‌دهد زارع ایرانی همیشه محصول خود را نقدی فروخته

و حتی به تجار پیش فروش می‌كرده و محصولش را هر طوری خواسته و به هر كس كه قیمت بشتری ارائه می‌داد می‌فروخت، سپس این ادعا كه شرایط رژی به سود زارعان تنباكو كار است پوچ و بی مورد است در این مقاله شرایط رژی عثمانی با قرارداد ایران مقایسه و توضیح داده شد كه در آن خصوص نیز سودی برای دولت در نظر گرفته نشده است و تجار ایرانی دستشان به كلی در معامله و صادرات بسته شده در حالی كه تجار عثمانی می‌توانستند، در صادرات توتون مشاركت كنند و نهایت آن كه این امتیاز منافعی به ملك و ملت عاید نخواهد كرد.

طرح این مباحث اذهان تجار را در خصوص امتیاز نامه روشن می كرد و زمینه را برای اعتراض دولت فراهم می ساخت، بنابراین طبیعی بود كه قبل از همه صاحبان منافع یعنی تجار دست اندركار تنباكو، زبان به اعتراض بگشایند و آنها عرض حالی نوشته و برای شاه فرستادند و البته از سوی شاه توجهی به این اعتراض‌نامه‌ها نشد.

بنابراین می‌بینیم كه یكی از دلایل اعتراض به این امتیازنامه (به خصوص از سوی تجار) دلیل اقتصادی بوده، البته در این امتیاز نامه علاوه بر ضرر اقتصادی و به یغما رفتن بنیه مالی ایران و واگذاری امور اقتصادی ملت به بیگانگان ، خطر دیگری كه جامعه را تحدید و مردم را نگران كرده بود. خطر استعمار فرهنگی بود كه به سبب گسترش فساد از طریق ورود تعداد زیادی از بیگانگان غیر مسلمان در كشور پدیدار شد. كه برخی مورخان تعداد آنها را تا 100 هزار نفر ذكر كرده‌اند.

بعضی از اهداف این بیگانگان عبارت بود از تبلیغ دیانت مسیح در جامعه اسلامی، ترویج فساد و بی‌بند و باری از طریق ساختن اماكن فساد و مراكز عیاشی، تحقیر شخصیت زنان ایرانی در كارهای خودشان، «به طوری كه در تهران از هر گوشه و راهگذاری می‌گذشتی، زن مسلمان بودكه یكی دو طفل فرنگی را در بغل ، بسا می‌شد كه یك و دو طفل از دنبالش به زبان فارسی نه جان گویان می دویدند .»

علاوه بر اینها ترویج بی‌حجابی و تضعیف عقاید و باروهای اسلامی با استفاده از زنان و دختران فرنگی بدون پوشش در معابر، مغازه‌ها، و بازار مسلمانان- همچنین این شرت تاجر ، به جای اینكه سرگرم تلاشهای تجاری خود باشد دست به اقدامات مشكوكی می‌زند كه هیچ ربطی با هدف وظیفه اش نداشت به این ترتیب كه از همان آغاز كار خود در مركز تهران باغ بزرگ ایلخانی را خریده و ساختمان عظیمی در آن پی می افكند و در گرداگرد باغ، چونان قلعه‌ای حصاری بلند می‌سازد.
عباس میرزا ملك آرا برادر ناصرالدین شاه در این رابطه می‌نویسد:

«انگلیسها به ایران آمده مانند كه ایران را فتح كرده باشند با تمام بلاد مأمورین فرستادند و در هر بلدی سواری گرفتند كه اجرای احكام آنها را بنمایند و سوارها با مواجب كافی و اسبان اعلی و اسلحه جدید مسلح نمود . . . چون میدان را به این شدت خالی و بی مانع دیدند با رعایا در كمال سختی معامله نمودند و در هیچ محل ، اعتنایی به حكومت نكردند و از طرف امنای دولت كه همه از كمپانی رشوه خورده بودند، هر روز به حكام ولایات اوامر صادر می شد كه البته در پیشرفت كار امور مأمورین كمپانی، منتهای سعی را به جا آورد. . . .»

علاوه بر اینها یكی دیگر از دلایل اعتراض مردم و علما و . . . به این امتیاز نامه ترس از خطر مستعمره شدن كشور با ورود خیل عظیم نیروهای بیگانه به مملت متعاقب انعقاد قرارداد، بوده است زیرا اگر این قرارداد نسخ نمی شد چه بسا ایران هم به سرنوشت هندوستان و دیگر مستعمرات انگلیسها دچار گردد. از همین رو علما و روحانیون را در برابر تسلط اجانب به قیام واداشت.

این امتیاز نامه بیش از هه دو قشر را حساس كرد: اول، تجار كه منافع اقتصادی خود را با خطر عظیم مواجه می‌دیدند. كه در این باره هما ناطق معتقد است كه «تجار از ابتدای تشكیل رژی با آن مخالفت نكردند زیرا رژی برای اینكه بتواند تجار را با خود همراه نماید و دلنگرانی‌های آنها را از میان بر دارد اقدام به فروش سهام شركت به آنان نمود، برخی از تجار نیز تمایل خود را به خرید سهام نشان دادند و حتی امین الضرب قول خرید دویست سهم را از شركت رژی می‌دهد ولی بعد، از خرید آن سرباز می‌زند زیرا آنها انتظار دانشتند تنباكو به عنوان یك تولید صنعتی رواج یابد بنابراین با آن مشاركت كردند ولی چون رژی به ترویج بنای ناسازگاری گذاشت و تجار نتوانستند از رژی سود ببرند با آن به مخالفت پرداختند. »

دوم: علما از آن حیث كه این امتیازنامه را در چهارچوب تسط اجنبی بر شئونات یك كشور اسلامی ارزیابی می كردند و مقاصد دینی و حفظ هویت دینی را در مخاطره می دیدند.
البته روسها نیز در مقابل این امتیاز به مخالفت برخاستند زیرا كمترین نتیجه‌ اعطای این امتیاز برای آنها پیشرفت سیاست انگلیس بوده كه با سیاست روسیه مغایرت داشت از همین رو آنها برای لغو این امتیاز نامه از هیچگونه عملی فروگذار نكردند.

به طور كلی در جریان قیام تنباكو علاوه بر دست اندركاران تنباكو و توتون، همه قشرها و طبقات اجتماعی 100 از ارباب گرفته تا رعیت ، از بازری گرفته تا درباری – شركت جستند زیرا گذشته از عوامل مختلف (مذهبی، فرهنگی، اقتصادی) آنان در زندگی روزمره خود با این محصول بازاری سروكار داشتند و آن را استعمال می كردند ، آنها خواه و ناخواه در متن قیام قرار گرفته و بر قدرت نیروهای قیام كنندگان افزودند.

كارگزاران كمپانی در شهرهای مختلف
همزمان با ورود كارگزاران كمپانی به ایران این كمپانی در صدد گشودن شعب خود در شهرستانهایی مانند شیراز، اصفهان، تبریز، مشهد، سمنان كه از مراكز تولید و تجارت توتون و تنباكو بودند برآمده و بر ای ذخیره كردن توتون و تنباكو در بوشهر چند انبار ساخت و مأموران كمپانی كه بیشتر از مرم محل استخدام شده بودند در روستاهای محل كشت توتون و تنباكو به خرید و این محصول پرداختند.

شیراز:
ورود هیأت شركت رژی به شیراز با سفارشنامه ویژه دولت به حاكم این ایالت (اویس میرزا معتمد الدوله ) همراه بوده البته قضیه امتیاز نامه قبل از ورود فرنگیان به شیراز در بین مردم شایع شد و مردم دست به دامن علمای شیراز شدند لكن سفارشنامه‌های دولت برای حمایت از هیأت شركت، به علمای این منطقه ارسال شده بود. ولی علما این گونه تكلیف شان از دولت كه عنانی مقاصد ملت و مملكت و دین است اظهارگرانباری كردند

.
از همین رو اعتراض‌های پی در پی از فارس كه محل عمده كشت تنباكو بوده به شاه رسید، از علمای همراه تجار سید علی اكبر فال اسیری بودكه در مقابل واگذاری امتیاز رژی واكنش شدیدی نشان داد و به تدریج تعداد بیشتری به اعتراض ضدرژی پیوستند.
سید علی اكبر فال اسیری رهبری مخالفت بارژی را در شیراز به عهده داشت.

وی بربالای منبر به خاطر اعطای انحصار دخانیات به دولت انتقاد كرد و شمشیر خود را از زیر عبای خود بیرون آورده فریاد زد:
«موقع جهاد عمومی است ای مردم بكوشید تا جامعه زنان نپوشید، من یك شمشیر و دو قطر، خون دارم هر بیگانه‌ای كه برای انحصار دخانیات به شیراز بیاید شكمش را با این شمشیر پاره خواهیم كرد. » و به دنبال آن به بصره تبعید شد. اعتراض‌هایی عمومی و سركوب مخالفان توسط حكام محلی كه در یك روز 7 نفر در صحن شاهچراغ به دست تفنگداران قوام الملك كه نظم شهر را بر عهده گرفته بودند به قتل رسیدند، بحران فارس عمیق‌تر شد.

تبریز:
در تبریز نیز كه كانون تجارت خارجی تنباكوی ایران بود پیش درآمد اعتراض در این شهر از سوی تجار و برخی افراد معتبر آغاز شد. اعلان‌های تهدید آمیزی خطاب به مخالفان جنبش و خارجی‌های منتشر شد، در این زمان حاج میرزا جواد مجتهد كه نقش واسطه بین تجار و اصناف را ایفا می كرد به دولت ابراز نمود در صورت تداوم امتیاز نامه وی نمی تواند نظم عمومی را تضمین كند ، لذا به دلیل اهمیت تجارت تـنباكو در این شهر، جنش ضدرژی نیز در آنجا پرهیاهو شد و درگیری خونین انجامید.
اعتمادالسلطنه شورش تبریز را ناشی از تحریكات روس‌ها دانسته.

اما اعتراض تجار را فتنه‌روسها نمی توان دانست زیرا روسها با واگذاری این امتیاز مخالف بود و شاید اعتراض داخل را تقویت نموده و صرفاً عامل پیدایش این شورش‌ها محسوب نمی‌شد و چیزی كه بیشتر از همه عامل این آشوبها شده، آگاهی یافتن تجار از مضرات این امتیازنامه بوده است.
اصفهان:
اصفهان نیز همزمان با دیگر شهرها به مخالفت بارژی برخاستند، نامه اعتراض آمیزی به ظل السطلان نوشته و از آقا نجفی روحانی پرنفوذ شهریاری خواستند و او نیز حكم تحریم تنباكو را صادر نمود، بسیاری در اصفهان از آن پیروی كردند زمینه برای اعلام حكم تحریم میرزای شیرازی فراهم گردید.

در مشهد نیز مخالفت با اداره دخانیات به رهبری شیخ محمد تقی مجتهد بجنوردی و حاجی میرزا حسین آغاز شد و تجار برای همگیر شدن اعتراض خود به مراجع روحانی متوسل شدند و در مسجد گوهرشاد بست نشستند. البته در سایر شهرها نیز اعتراضاتی صورت گرفت ولی شدت آن اعتراضات كمتر بود.

تهران:
مركز ثقل این اعتراضات تهران بود و حركت پایتخت نقش تعیین كننده‌ای در سرانجام جنبش داشت كمپانی رژی پس از تشكیل اداره‌ مركزی چنانكه گفته شد دستورهایی برای ضبط و خرید تنباكو كمپانی رژی پس از تشكیل اداره مركزی چنانكه گفته شده دستورهایی برای ضبط و خرید تنباكو كمپانی رژی پس از تشكیل اداره‌ مركزی چنانكه گفته شد

دستورهایی برای ضبط و خرید تنباكو صادر نموده و مهلتی برای تنباكو فروشان تا هفتم ماه جمادی الاولی سال 1309 معین كرد كه بعد از این تاریخ می‌بایست فروش اجناس دخانیه منحصراً از طرف كمپانی انگلیسی و با اجازه آن باشد.
تجار تهران كه در رأس آنان مرحوم حاج محمد كاظم ملك التجار و حاج محمد حسین امین الضرب قرار داشتند از این جریان سخت به وحشت افتاده به هر وسیله ای متوسل می‌شدند تا مانع این كار شوند. البته علمای تهران از همان ابتدا به عنوان اینكه كه واگذار كردن انحصار توتون و تنباكو به فرنگیان مخالف مذهب اسلام و استقلال مملكت است زمزمه های مخافت آغاز كرده مخصولاً مرحوم میرزا حسن آشتیانی رئیس علمای ایران چندین مرتبه با امین السلطان و ناصرالدین شاه ملاقات نموده، معایب و مضار این عمل را به آنها گوشزد كرد ولی امین السطان و ناصر الدین شاه به هیچ یك از تقاضاهای آنها وقتی ننهاد.

از همین رو رهبری مبارزه را در تهران آیت‌الله میرزا حسن آشتیانی بر عهده گرفتند و البته سلسله جنبان همه این حركتها میرزای شیرازی بود و در تظاهراتی كه مردم بر ضد این اقدام دولت انجام دادند تعدادی بازداشت شدند كه یكی از آنها میرزای رضا كرمانی است كه همه جا فریاد می زد و مردم را به شورش می‌خواند و به مدت 5/4 به این مناسبت در قزوین زندانی شده از و همین جا انگیزه‌ای برای قتل شاه در او پیدا شد.

آیت الله سید حسن شیرازی (حكم تحریم ):
همانطور كه گفته شد در شهرهای تهران، تبریز، اصفهان، مشهد و سایر شهرهای كشور اعتراضات مردمی عیه اختیار تنباكو شدت گرفت. در این شهرها علمای برجسته‌ای كانون مقاومت و محرك هیجان عمومی بودند (البته بدون تردید تجار در فراهم آمدن زمینه‌ و شایع كردن لفظ تحریم بسیار دخیل بودند .) تلاش ناصر الدین شاه و عمال دولت برای فرونشاندن اعتراضات و شورش مردم با توسل به شیوه‌ تعرفه آمیز و چه با تهدید و قوه قهریه به جای نرسیده و روز به روز برگستردگی دامنه جنبش افزوده می‌گشت.

از این رو رهبران مذهبی از میرزا حسن شیرازی كه مرجع عالی الاطلاق شیعان در آن زمان بود خواستند كای بكند، برای مثال سید جمال‌الدین اسدآبادی به او نامه نوشت، و علی اكبر اسیری كه به عراق تبعید شده بود با او تماس گرفت و وضعیت را برایش تشریع نمود.

برای دریافت پروژه اینجا کلیک کنید