مقاله عفونت قارچي سينوس هاي پارانازال و درمان آن

توضیحات پروژه

  مقاله عفونت قارچي سينوس هاي پارانازال و درمان آن دارای 10 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله عفونت قارچي سينوس هاي پارانازال و درمان آن  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه و مقالات آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي مقاله عفونت قارچي سينوس هاي پارانازال و درمان آن،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد

بخشی از متن مقاله عفونت قارچي سينوس هاي پارانازال و درمان آن :

مقاله عفونت قارچي سينوس هاي پارانازال و درمان آن که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در اسفند 1388 در مجله دانشکده پزشکی اصفهان از صفحه 867 تا 874 منتشر شده است.
نام: عفونت قارچی سینوس های پارانازال و درمان آن
این مقاله دارای 8 صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله سینوزیت قارچی
مقاله درمان آمفوتریپسین
مقاله آندوسکوپی سینوس

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
مقدمه: سینوزیت قارچی عبارت از عفونت یا التهاب سینوس توسط قارچ هایی است که نمی توانند روابط متقابل بدون خطر با بدن انسان داشته باشند. در این مطالعه، به بررسی شیوع، بیماری های زمینه ای و چگونگی درمان این بیماری در مبتلایان پرداختیم.
روش ها: در این مطالعه مقطعی گذشته نگر (Case-series)، 22 بیمار که با تشخیص عفونت قارچی سینوس های پارانازال تحت درمان و پیگیری بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نمونه گرفته شده از سینوس و بیماری های همراه و نیز روش درمان در این افراد بررسی و با نرم افزار SPSS، آنالیز آماری شد.
یافته ها: تعداد 12 مرد (57 درصد) و 10 زن (8/42 درصد) با حداقل سن 16 و حداکثر سن 73 سال در مطالعه شرکت کردند که 18 مورد موکورمایکوزیس (82 درصد) و 4 مورد آسپرژیلوس (18 درصد) داشتند. شایع ترین بیماری های همراه به ترتیب، دیابت ملیتوس (5/70 درصد)، لوسمی (6/9 درصد)، لوپوس (SLE یا Systemic Lupus Erythromytosis) (4.8 درصد) و بیماری مزمن کلیه (CRF یا Chronic Renal Failure) (4.3 درصد) بود و دو مورد (6/9 درصد) ریسک فاکتور نداشتند. شایع ترین سینوس های درگیر، اتموئید و ماگزیلاری (100 درصد) و شایع ترین علامت همراه، تغییر حدت بینایی و تغییر حس گونه (95 درصد) یک طرفه بود. همه بیماران تحت عمل جراحی، اندوسکپی سینوس و سپس درمان با آمفوتریسن B یا ایتراکونازول و سفتریاکسون، مترونیدازول و وانکومایسین قرار گرفتند و همگی با معاینه هفتگی به مدت 8 هفته پی گیری شدند. یک مورد موکورمایکوزیس در هفته دوم نیاز به اندوسکپی مجدد پیدا کرد و یک مورد آسپرژیلوس به آمفوتریسن B مقاوم بود و تحت درمان با ایتراکونازول (1 گرم هر 12 ساعت) قرار گرفت. 5 مورد به علت اختلالات داخلی یا قلبی فوت شدند و بقیه موارد مشکلی نداشتند.
نتیجه گیری: درصدی از عفونت های مزمن سینوس ها که مقاوم به درمان آنتی بیوتیکی معمول می باشند ناشی از عفونت قارچی سینوس است. در بیماران با ضعف سیستم ایمنی، تشخیص و درمان اهمیت ویژه ای دارد و بررسی های تشخیصی قبل از اقداماتی چون شیمی درمانی یا کورتیکواستروئید تراپی توصیه می شود. برای درمان، جراحی اندوسکپی سینوس همراه درمان آمفوتریسین B موثر است؛ در صورت عدم پاسخ به آمفوتریسین، ایتراکونازول انتخاب بعدی به ویژه برای آسپرژیلوس است.

برای دریافت پروژه اینجا کلیک کنید