گفتمانهای خدا – خلیفگی و خدا- پادشاهی در نصیحة الملوک امام محمد غزالی دارای 34 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد گفتمانهای خدا – خلیفگی و خدا- پادشاهی در نصیحة الملوک امام محمد غزالی کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی گفتمانهای خدا – خلیفگی و خدا- پادشاهی در نصیحة الملوک امام محمد غزالی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
هدف پژوهش حاضر، بررسی ویژگیها و نظام ارزشی گفتمان حکومتی پادشاهی و خلیفگی در کتاب نصیح الملوک امام محمد غزالی است. روش پژوهش توصیفی – تحلیلی بوده و نتایج حاکی از آن است که در گفتمان حکومتی پادشاهی، پادشاه فرّه را از ایزدان گرفته و موظف به اجرای عدالت و استیفای حقوق انسانی است؛ رعیت نیز تابع بیچون و چرای پادشاهاند. در گفتمان حکومتی خلیفگی نیز، خلیفه، سایهی خدا روی زمین است و ماموریت اجرای احکام و حدود الهی و احسان به مردم را به عهده دارد؛ مردم نیز باید تابع محض خلفا و امرا باشند. در گفتمان پیشنهادی غزالی رابطهی دو گفتمان، تعاملی است نه تقابلی؛ بدینمعنا که ارزشها و مفاهیم از اسلام و سیستم، و آداب و شیوهی حکومت از گفتمان پادشاهی وام گرفته شده است. تئوریسینهایی مانند غزالی قدرت را از آسمانها گرفته و به شاه یا خلیفه اعطا کردهاند؛ از سویدیگر، با ایجاد باورِ برگزیدهبودن این افراد، مردم را تابع محض خلیفه ساخته و از آنها فرمانبرهایی مطلق درست میکنند. در سراسر متن کتاب نصیح الملوک نوع افعال برای پادشاهان پیشااسلامی، ماضی و مضارع اخباری با قطعیت زیاد است؛ اما فعلهای مربوط به خلفا بیشتر التزامی است و اغلب از انشایی با دلالت امر غایب بهره میبرد. هدف پژوهش حاضر، بررسی ویژگیها و نظام ارزشی گفتمان حکومتی پادشاهی و خلیفگی در کتاب نصیح الملوک امام محمد غزالی است. روش پژوهش توصیفی – تحلیلی بوده و نتایج حاکی از آن است که در گفتمان حکومتی پادشاهی، پادشاه فرّه را از ایزدان گرفته و موظف به اجرای عدالت و استیفای حقوق انسانی است؛ رعیت نیز تابع بیچون و چرای پادشاهاند. در گفتمان حکومتی خلیفگی نیز، خلیفه، سایهی خدا روی زمین است و ماموریت اجرای احکام و حدود الهی و احسان به مردم را به عهده دارد؛ مردم نیز باید تابع محض خلفا و امرا باشند. در گفتمان پیشنهادی غزالی رابطهی دو گفتمان، تعاملی است نه تقابلی؛ بدینمعنا که ارزشها و مفاهیم از اسلام و سیستم، و آداب و شیوهی حکومت از گفتمان پادشاهی وام گرفته شده است. تئوریسینهایی مانند غزالی قدرت را از آسمانها گرفته و به شاه یا خلیفه اعطا کردهاند؛ از سویدیگر، با ایجاد باورِ برگزیدهبودن این افراد، مردم را تابع محض خلیفه ساخته و از آنها فرمانبرهایی مطلق درست میکنند. در سراسر متن کتاب نصیح الملوک نوع افعال برای پادشاهان پیشااسلامی، ماضی و مضارع اخباری با قطعیت زیاد است؛ اما فعلهای مربوط به خلفا بیشتر التزامی است و اغلب از انشایی با دلالت امر غایب بهره میبرد.
برای دریافت اینجا کلیک کنید
تعداد کل پیام ها : 0