كنترل بیولوژیكی بیماری پژمردگی آوندی میخك با عامل Fusarium oxysporum f.sp. dianthi به وسیله استرین های باسیلوس و سودوموناس جداشد از فراریشه میخك

توضیحات

 كنترل بیولوژیكی بیماری پژمردگی آوندی میخك با عامل Fusarium oxysporum f.sp. dianthi به وسیله استرین های باسیلوس و سودوموناس جداشد از فراریشه میخك دارای 14 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد كنترل بیولوژیكی بیماری پژمردگی آوندی میخك با عامل Fusarium oxysporum f.sp. dianthi به وسیله استرین های باسیلوس و سودوموناس جداشد از فراریشه میخك  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی كنترل بیولوژیكی بیماری پژمردگی آوندی میخك با عامل Fusarium oxysporum f.sp. dianthi به وسیله استرین های باسیلوس و سودوموناس جداشد از فراریشه میخك،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن كنترل بیولوژیكی بیماری پژمردگی آوندی میخك با عامل Fusarium oxysporum f.sp. dianthi به وسیله استرین های باسیلوس و سودوموناس جداشد از فراریشه میخك :

جهت كنترل بیولوژیكی بیماری پژمردگی آوندی میخك، ناشی از قارچ Fusarium oxysporum f.sp. dianthi، اثر آنتاگونیستی 141 باكتری جداشده از فراریشه (ریزوسفر) میخك علیه قارچ بیمارگر به روش كشت متقابل مورد بررسی قرار گرفت. از این تعداد، 16 استرین دارای خاصیت آنتاگونیستی بودند كه 7 استرین با بیشترین هاله بازدارندگی برای آزمون های بعدی انتخاب شدند. بر اساس آزمون های بیوشیمیایی، فیزیولوژیكی و مرفولوژیكی استرین های E31 و E57 به عنوان Bacillus cereus، استرین های E102, E93, E76 و E121 به عنوان Bacillus subtilis و جدایه E130 به عنوان Pseudomonas fluorescens bv. III شناسایی شدند. در آزمون های آزمایشگاهی تمامی استرین ها نسبت به شاهد، با تولید متابولیت های فرار و متابولیت های مایع خارج سلولی از رشد میسلیومی بیمارگر جلوگیری كردند. این پدیده همراه با بعضی تغییرات مرفولوژیكی در هیف ها مشاهده گردید. متابولیت های استخراجی این استرین ها نیز باعث كاهش تعداد كنیدیوم و توانایی جوانه زنی كنیدیوم های بیمارگر شدند. در بررسی های صورت گرفته در شرایط كنترل شده با استفاده از خاك سترون و غیرسترون، تاثیر استرین های باكتریایی به دو روش آلوده سازی خاك و آغشته سازی ریشه به باكتری ها روی شدت بیماری، درصد گیاهان سالم و فاكتورهای رشدی مورد ارزیابی قرار گرفت. استرین های E57 و E121 به هر دو روش آلوده سازی خاك و آغشته سازی ریشه و جدایه E130 فقط به روش آغشته سازی ریشه، بیشترین تاثیر را در كاهش شدت بیماری و افزایش درصد گیاهان سالم از خود نشان دادند. استرین های E57 و E121 و E130 نسبت به شاهد به طور معنی داری وزن خشك گیاه را افزایش دادند. بیشترین وزن خشك در روش آلوده سازی خاك مربوط به جدایه E57 و در روش آغشته سازی ریشه مربوط به جدایه E130 بود.
كلید واژه: Bacillus cereus، Bacillus subtilis، Pseudomonas fluorescens، كنترل بیولوژیكی، پژمردگی آوندی، میخك

برای دریافت اینجا کلیک کنید