ارزیابی ارتباط بین شدت آلودگی به ترماتودهای کبدی و میزان دفع تخم انگل در نشخوارکنندگان بومی شهرستان بهشهر

توضیحات

 ارزیابی ارتباط بین شدت آلودگی به ترماتودهای کبدی و میزان دفع تخم انگل در نشخوارکنندگان بومی شهرستان بهشهر دارای 6 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی ارتباط بین شدت آلودگی به ترماتودهای کبدی و میزان دفع تخم انگل در نشخوارکنندگان بومی شهرستان بهشهر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی ارتباط بین شدت آلودگی به ترماتودهای کبدی و میزان دفع تخم انگل در نشخوارکنندگان بومی شهرستان بهشهر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی ارتباط بین شدت آلودگی به ترماتودهای کبدی و میزان دفع تخم انگل در نشخوارکنندگان بومی شهرستان بهشهر :

در بررسی حاضر میزان وقوع آلودگی به کرم های کبدی در نشخوارکنندگان بومی شهرستان بهشهر و ارتباط بین دفع تخم انگل و شدت آلودگی به کرم های کبدی موجود در دام های مذکور بررسی گردید. بدین منظور 1280 راس گوسفند، 318 راس بز و 420 راس گاو از لحاظ آلودگی به ترماتودهای کبدی مورد بررسی قرار گرفتند و در مجموع آلودگی به فاسیولا و دیکروسلیوم به ترتیب در 1.4% و 4.84% گوسفندان، 2.2% و 3.78% بزها و 10.24% و 2.14% گاوهای مورد مطالعه گزارش شد. بررسی آماری انجام شده ارتباط معنی داری را بین آلودگی به فاسیولا و سن و جنسیت دام های مورد بررسی نشان نداد، همچنین اختلاف مذکور در آلودگی به دیکروسلیازیس و جنسیت دام های مطالعه شده نیز معنی دار نبود. اما در مورد متغیر سن این ارتباط معنی دار در گوسفندان و بزها برخلاف گاوها مشاهده گردید. در گوسفند و بزهای مورد مطالعه با شدت های مختلف آلودگی به فاسیولا، در 44% مبتلایان هیچ تخم کرمی جدا نگردید و از 56% مابقی (14 راس) با حداکثر آلودگی چهار کرم، یک تا سه تخم در هر گرم مدفوع جدا گردید. بررسی آماری ارتباط معنی داری را بین شدت آلودگی به فاسیولا و میزان تخم دفع شده در مدفوع، در گوسفندان و بزها نشان داد اما در گاوهای مورد بررسی اینگونه نبود. همچنین در آلودگی به دیکروسلیازیس نیز ارتباط مشخصی بین شدت آلودگی و میزان تخم دفع شده در گوسفندان و بزها مشاهده نگردید، در صورتی که این ارتباط در گاوها، معنی دار بود. بنابراین با توجه به اینکه در حال حاضر عملی ترین روش تشخیص آلودگی به ترماتودهای کبدی در دام های مبتلا، آزمایش مدفوع می باشد، بررسی حاضر نشان داد که روش فوق احتمالا نمی تواند بطور قابل اعتمادی جهت تشخیص قطعی آلودگی به ترماتودها استفاده گردد.
كلید واژه: فاسیولا، دیکروسلیوم دندریتیکوم، نشخوارکنندگان، بهشهر، ایران

برای دریافت اینجا کلیک کنید